ما در كتاب انجيل مبينيم كه عيساي مسيح هرگز در زندگيش مرتكب كوچكترين خطايي نسبت به انسان يا خدا نشد او هرگز احكام خدا را نه در فكر و نه در عمل نشكست و هر چه او گفت و كرد نيك مطلق بود.ناراستي و رياء در او راه نداشت.اعمال و گفتارش يكي بود و هميشه آنچه را كه گفت خود عمل كرد.طمع به اموال ديگري نداشت و اجري براي خدمات خويش نخواست.زندگيش كاملا منزه و پاك بود.با زنان چون خواهر و با مردان چون برادر خود رفتار ميكرد نه تنها دشمن خود را نكشت بلكه براي آنها دعا ميكرد كه خدا آنان را بيامرزد چون او مظهر پاكي و راستي مطلق بود از شرير نفرت داشت و با صراحت آناني را كه دروغ و رياء را دوست ميداشتند توبيخ ميكرد مسيح نور بود و در او تاريكي وجود نداشت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر