به يک معني، پنطيکاست ابطال لعنت برج بابل است (پيدايش 11، خصوصا آيات 6 تا 7). زماني که تمام بشر يک قوم بود با يک زبان و با يک هدف شرارت بار، خدا زبانشان را منقسم کرد تاهدفشان را باطل سازد و ايشان را پراکنده کند. اما در پنطيکاست، نقشه الهي اين بود که همه مومنين به واسطه روحالقدس يک قوم گردند و يک هدف داشته باشند که همانا اعلام معرفت عيساي مسيح به جهان ميباشد؛ و به ايشان يک زبان بخشيده شد تا اين هدف را تحقق بخشند، زبان محبت. به گفته پولس، خدا «... اين مسووليت را به ما سپرده تا پيغام اين آشتي را به ديگران نيز برسانيم.. ما سفيران مسيح هستيم. خدا بوسيله ما با شما سخن ميگويد» (دوم قرنتيان 5 : 18 و 20). اين دعوتي است والا و افتخاري است بس عظيم براي هر ايماندار.
اين است مفهوم و پيام پنطيکاست، امروز بري ما!
پنطيکاست يعني رابطهاي جدي با خدا، آغازي جديد، زندگي جديد، هدفي جديد، پيامي پيروزمند، و اطمينان از حياتي نو در ملکوت جديد خداوند!
باشد که در اين پنطيکاست، خداوند قلب و وجود ما را مالامال از قدرداني نمايد، قدرداني بخاطر اين هديه پرارزش!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر