۱۳۹۳ اسفند ۱۵, جمعه

دوشنبه سیزدهم بهمن ۱۳۹۳

وظیفه ی مسیحیان نسبت به یکدیگر

رومیان   باب ۱۴
آیه 1تا 9
۱ هر ایمانداری را که مایل است به جمع شما بپیوندد، به گرمی بپذیرید، حتی اگر ایمانش ضعیف باشد. اگر عقاید او درباره کارهای درست و نادرست ، با عقاید شما متفاوت است ، از او ایراد نگیرید. ۲ بعنوان مثال ، بر سر خوردن یا نخوردن گوشت حیوانی که برای بتها قربانی شده است ، با او جر و بحث نکنید. ممکن است شما در خوردن چنین گوشتی ایرادی نبینید، اما دیگران چون ایمانشان ضعیف تر است ، این عمل را اشتباه بدانند و ترجیح دهند اصلا گوشت نخورند و برای خوراک ازسبزیجات استفاده کنند. ۳ پس آنانی که خوردن چنین گوشتی را بلامانع می دانند، آنانی را که نمی خورند تحقیر نکنند؛ و آنانی که نمی خورند، از کسانی که می خورند ایراد نگیرند، زیرا خدا ایشان را نیز به فرزندی پذیرفته است . ۴ آنان بندگان خدا هستند، نه بندگان شما؛ آنان فقط به خدا پاسخگو هستند، نه به شما. بنابراین ، بگذارید خدا درستی یا نادرستی عقیده شان را به ایشان نشان دهد؛ و البته خدا قادر است کمکشان کند که راه صحیح را در پیش گیرند. ۵ بعضی نیز تصور می کنند که مسیحیان باید روزهای مقدس یهودیان را به عنوان روزهای مخصوص عبادت خدا نگه دارند اما بعضی دیگر چنین کاری را بیهوده می دانند و معتقدند که همه روزها بطور یکسان از آن خدا هستند. درمورد اینگونه مسایل ، هرکس باید برای خودش تصمیم بگیرد.۶ آنانی که در روزهای مخصوصی خدا را عبادت می کنند، کار خوبی می کنند چون به این وسیله به خدا احترام می گذارند. آنانی هم که فرقی بین روزها قائل نمی شوند، کار خوبی می کنند چون کارشان برای خشنودی خداوند است . همین امر درمورد خوردن یا نخوردن گوشت قربانی بتها نیز صادق است . چه ، کسانی که می خورند و چه ، کسانی که نمی خورند، قصدشان خشنود ساختن خداوند است و برای کاری که می کنند، خدا را سپاس می گویند. ۷ بهرحال نباید فراموش کنیم که ما صاحب اختیار خود نیستیم و نمی توانیم هرطور که می خواهیم زندگی کنیم و یا هرطور که می خواهیم ، بمیریم . ۸ چه در زندگی و چه در مرگ ، ما از خداوند پیروی می کنیم و متعلق به او هستیم . ۹ مسیح نیز به همین منظور مرد و زنده شد تا بتواند هم در طول زندگی و هم در زمان مرگمان ، خداوند و صاحب اختیار ما باشد.
N.I.V
Accept him whose faith is weak, without passing judgment on disputable matters. One mans faith allows him to eat everything, but another man, whose faith is weak, eats only vegetables. The man who eats everything must not look down on him who does not, and the man who does not eat everything must not condemn the man who does, for God has accepted him. Who are you to judge someone elses servant? To his own master he stands or falls. And he will stand, for the Lord is able to make him stand. One man considers one day more sacred than another; another man considers every day alike. Each one should be fully convinced in his own mind. He who regards one day as special, does so to the Lord. He who eats meat, eats to the Lord, for he gives thanks to God; and he who abstains, does so to the Lord and gives thanks to God. For none of us lives to himself alone and none of us dies to himself alone. If we live, we live to the Lord; and if we die, we die to the Lord. So, whether we live or die, we belong to the Lord. For this very reason, Christ died and returned to life so that he might be the Lord of both the dead and the living.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر