ده فرمان كتاب مقدس !
خروج باب۲۰ آیه ۱-۱۷
1و خدا تكلم فرمود و همة اين كلمات را بگفت:
2 من هستم يهوه، خداي تو، كه تو را از زمين مصر و از خانة غلامي بيرون آوردم.
3 تو را خدايان ديگر غير از من نباشد.
4 صورتي تراشيده و هيچ تمثالي از آنچه بالا در آسمان است، و از آنچه پايين در زمين است، و از آنچه در آب زيرزمين است، براي خود مساز.
5 نزد آنها سجده مكن، و آنها را عبادت منما، زيرا من كه يهوه، خداي تو مي باشم، خداي غيور هستم، كه انتقام گناه پدران را از پسران تا پشت سوم و چهارم از آناني كه مرا دشمن دارند مي گيرم.
6 و تا هزار پشت بر آنانيكه مرا دوست دارند و احكام مرا نگاه دارند، رحمت مي كنم.
7 نام يهوه، خداي خود را به باطل مبر، زيرا خداوند كسي را كه اسم او را به باطل برد، بي گناه نخواهد شمرد.
8 روز سَبَّت را ياد كن تا آن را تقديس نمايي.
9 شش روز مشغول باش و همة كارهاي خود را بجا آور.
10 اما روز هفتمين، سَبَّت يهوه، خداي توست. در آن هيچ كار مكن، تو و پسرت و دخترت و غلامت و كنيزت و بهيمه ات و مهمان تو كه درون دروازه هاي تو باشد.
11 زيراكه در شش روز، خداوند آسمان و زمين و دريا و آنچه را كه در آنهاست بساخت، و در روز هفتم آرام فرمود. از اين سبب خداوند روز هفتم را مبارك خوانده ، آن را تقديس نمود.
12 پدر و مادر خود را احترام نما، تا روزهاي تو در زميني كه يهوه خدايت به تو مي بخشد، دراز شود.
13 قتل مكن.
14 زنا مكن.
15 دزدي مكن.
16 بر همساية خود شهادت دروغ مده.
17 به خانة همساية خود طمع مورز، و به زن همسايه ات و غلامش و كنيزش و گاوش و الاغش و به هيچ چيزي كه از آن همساية تو باشد، طمع مكن.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر