علت وارد کردن اتهام جاسوسی به مسیحیان از سوی جمهوری اسلامی چیست؟

جمهوری اسلامی به دنبال سرکوب کردن  ایدئو لوژی حکومت از طریق مسیحیت افتاده اند.

نامه ابراهیم فیروزی زندانی نوکیش مسیحی به خبرگزاری صدای مسیحیان ایران(Vocir) در ارتباط با علت وارد کردن اتهام جاسوسی به مسیحیان از سمت حکومت جمهوری اسلامی

اینجانب ابراهیم فیروزی نوکیش مسیحی که هم اکنون دوران محکومیت خود را در زندان رجایی شهر کرج میگذرانم همراه مامورین وزارت اطلاعات مقابل دادستان نشسته بودم  و در مورد علت بازداشتم سوال میکردم،که پاسخ دادستان متعجبم کرد، وی گفت:”متهم به جاسوسی هستید ” برای لحظاتی  مبهوت شده و برایم قابل باور نبود،اما به یاد آوردم که متهم شدن مسیحیان به جاسوسی در دستگاه قضایی جمهوری اسلامی قبلا نیز رخ داده است،آن زمان که متهم کردن کشیش مهدی دیباج به ارتداد برای دستگاه قضایی جمهوری اسلامی هزینه در بر داشت در روزنامه های آن تاریخ درج کردند که وی نه به خاطر رو آوردن به مسیحیت بلکه به اتهام جاسوسی دوران محکومیت خود را در حبس سپری میکند،این اتهام دروغین که بر مسیحیان وارد میکنند شیوه جدیدی برای  سرپوش گذاشتن بر مبارزات حاکمیت با کلیسا نیست،به روایت تاریخ هنگامی که سلسله ساسانیان به حکومتی  دینی تبدیل شد و هنگام تیره شدن روابطشان با امپراتوری روم و  از آنرو که مسیحیان ایران را هم کیش دشمن میدانستند،همیشه مسیحیان ایران متهم به جاسوسی و خیانت بودند و مورد بی عدالتی قرار  میگرفتند،کلیسا از سوی خداوند به اتحاد فرا خوانده شد و این اتحاد جز از راه روابط حسنه تحقق نمیابد،طبعا کلیساهای ایران نیز لازم است برای حفظ اعتقادشان این اتحاد را پایدار نگه دارند،اما بسیاری از کلیسا ها و مجامع بین الکلیسایی در اروپا و آمریکا هستند.

جمهوری اسلامی از آغاز سر کار آمدن نگاه منفی در روابط با غربی ها داشته است ،که البته انصاف نیست که پیشینه نا مناسب دخالت غربی ها در امور سیاسی ایران در این نگاه منفی نادیده بگیریم،اما کلیسا نهادی الهی است و دلیل داشتن ارتباط با شخصیت ها و مجامع کلیسایی در غرب دلیلی بر موافقت کلیسا با دخالت های سیاسی آنان نمیباشد،بارها در بازجویی ها و یا دادگاه از من خواسته شده که ارتباطم را با شخصیت های مسیحی خارج از ایران قطع نمایم و هیچگاه این خواستگاه ناحق را نپذیرفته ام ،زیرا به درستی میدانم داشتن ارتباط دینی با شخصیت های مذهبی و گفتگو در مورد امور کلیسایی جرم نیست بلکه جمهوری اسلامی از این طریق سعی بر منزوی کردن مسیحیان ایرانی را دارد.

یکی از مثالهای داشتن ارتباط از این قرار است،ترجمه کتاب مقدس برای مسیحیان ایرانی که میخواهند کتاب دینی اشان را به زبان مادری یعنی فارسی بخوانند در صلاحیت هیچ شخص یا گروهی نیست،مگر اساتید مسیحی یا کلیسا حکومت ایران نیز اجازه چاپ کتاب مقدس به زبان فارسی را به کلیسا نمیدهد،مسیحیان با اعلام قبلی زیر نظر حکومت اجازه وارد کردن کتاب مقدس به ایران را دارند،یعنی همان روشی که حکومت کمونیستی شوروی سابق در پیش گرفته بود،این محدودیت که نشان از ضعف ایدئو لوژیک حکومت ایران است،دلیلی بر وارد کردن کتاب مقدس چاپ شده از خارج به داخل کشور آنانی که در امر تامین کتاب مقدس مورد نیاز دخیل میباشند همواره با برچسب هایی نظیر ارتباط با حکومت های متخاصم و یا جاسوسی روبرو میشوند،زیرا از نظر جمهوری اسلامی تبلیغ مسیحیت نه به علت پیام نجات بخش انجیل بلکه اهداف استعمارغربی ها را دنبال میکند.

جمهوری اسلامی در رسانه هایش گسترش انجیل در ایران را تهاجم فرهنگی معرفی کرده،گویی که همه چشمانشان را بر ۱۸۰۰ سال تاریخ فعالیت مسیحی در ایران بسته اند،و پس از سرکار آمدن جمهوری اسلامی به دنبال سرکوب کردن  ایدئو لوژی حکومت از طریق مسیحیت افتاده اند.

زمانی مسیحیان انتشار پیام انجیل را در ایران آغاز کردند که چند قرن تا شکل گیری اسلام مانده بود یعنی هدف مسیحیان اشاعه انجیل به سراسر جهان است نه فقط کشورهای اسلامی و نیز زمانی کلیسا در ایران معاصر به انتشار انجیل پرداخت که هنوز آقای خمینی و یا دیگر مراجع مذهبی در ایران به دنیا نیامده بودند،چه برسد به روی کار آمدن جمهوری اسلامی،پس نمیتوان تبلیغ مسیحیت در ایران را با هدف مبارزه سیاسی تلقی کرد،ماموریت کلیسا همواره ابلاغ پیام انجیل بوده و هست و انجام این ماموریت ارتباطی به حضور جمهوری اسلامی به عنوان نظام حکومتی ایران ندارد.

خلاصه سخن اینکه به مسیحیان اتهام ناروای جاسوسی میزنند زیرا اولا آنان حاضر به قطع ارتباط با شخصیت ها و یا مجامع کلیسایی در خارج ایران نیستند،ثانیا ضعف  ایدئو لوژیک حکومت توان روابط عملی با انجیل را ندارد.