۱۳۹۶ فروردین ۲۹, سه‌شنبه

 خداوند راهمیشه پیش روی خود می دیدم زیرا اودردست راست من است
تا لغزش نخورم.
  به این سبب دلم مسرور گردید.
       وزبانم ازشادمانی فریاد می کرد
                وبدن فانی من درامید ساکن خواهد شد ؛
                     وازان روکه جانم رادردنیای مردگان ترک نخواهی کرد
                          ونمی گذاری که بنده امین توفساد راببیند.
                             توراههای حیات رابه من شنا سانیده ای وبا حضور
                                   خود مرا ازشادمانی پر خواهی کرد....کارهای رسولان ۲۸:۲



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر